سخنی با هلال ماه رجب
بسم الله
94/1/31
فرموده اند: دنبال تو گشتن در شب اول ماه مستحب است،
ویادت باشد دیشب در هوای صاف و پرستاره دنبالت گشتم ،
نیافتمت ،به هر طرف چشم دواندم ندیدمت ،
گفتم با تو ماهم را آغاز کنم ،گفتم با تو رجبی شوم
گفتم با تودعای پیامبر را بخوانم
اما نشد هلال ماه رجب
ناامیدانه به آسمان نگاه کردم ، خدای من! ستاره سهیل
من در آسمان میدرخشید ،خودش بود همان که دلم میخواست
میدانستم صاحب بزرگ این ماه نیتم را بر نمی گرداند،
او خود میداند من بال و پر شکسته ام
و بی همرهی خضر موسی میشوم و میشکنم
درست دم دروازه ماه ، دلخوشان پشت سرش ایستادم
او اذن دخول طلبید و من تکرار کردم
« اللهم اهله علینا باالامن و الایمان و السلامة و الاسلام ربی و ربک الله عز وجل»
میدانی که را میگویم ؟ حضرت باقرالعلوم ،شکافنده دانشها
همو که پیامبر ندیده سلامش رساند
همو بود که همین شب راه را نشانم داد:
« بخدا سوگند شیعه ما نیست جزکسی که از خدا بترسد
وتقوای الهی را پیشه کند
،شیعیان ما به تواصع،خشوع وافتادگی،ادای امانت،
ذکر فراوان و زیادی یاد خداوند ،راستگویی
وتلاوت قران(فهم قران)،
و بازداشتن زبان از غیبت مردم شناخته میشوند.»
*************************
« السلام علیک یا محمد بن علی ایهاا لباقریابن رسول الله »
