بسم الله
اول صفر 61 هجری و شام ، ورود اسرای اهل بیت علیهم السلام...
و امان از شام ....
نمک بر زخم می نهند شاید غذای دلشان شیرینتر شود اهل شام ....
مگر میشود از صَفَر نوشت...
عید بود و عزا برای آل امیه و آل الله ،
برای اینان صِفر (تهی و خالی )بود وبرای آنان صَفرة (شکستگی دل)...
کسی خبر نداشت از دل زینب ورباب ...
کسی نگاه نکرد بر قلب مجروح سه ساله ...
*بنی امیه روز اول صفر 61 هجری را بمناسبت ورود سر مطهر سیدشهدا علیه السلام به شام عید قرار دادند .
«بسم الله»
غروب خورشید جمعه 30 آبان 93
نماز مغرب ... اشهد ان محمد عبده ورسوله...و تمام...
..ببخش آقا که آماده بودیم برای نیامدنت ...
السلام علیک یا غریب ابن غریب...
می روم سمات بخوانم برای آمدنت ...
اللهم انی اسئلک باسمک العظیم الاعظم ...
بحق هذا الدعا و بحق هذه الاسما...
پس هر حاجت که داری ذکر کن...
واغفر لی من ذنوبی ما تقدم منها و ماتاخر ...
« یا حســــــــــــــــین »
بسم الله
« اللّهم صلّ علی محمّد وآل محمّد وعجـّل فرجهم و اَهلِـک اَعـدائهم من الاولـین والاخـرین آمـین یا رب العالمین »
به نیت تعجیل در فرج مولا صاحب الزمان ....
شب جمعه ونشستن به انتظار فرجش ... خدا کند آماده فردا باشیم ...
بسم الله
پیام رهگذر
گفتم کیستی ؟ گفت رهگذر
گفتم در انبان چه داری؟ گفت توشه ای پر گهر
گفتم به چه مقصد ؟
گفت راه پر خطر
گفتم گوهرت چیست ؟ گفت بر انجیل و تورات سَرور
گفتم دلیل ؟
گفت انا اعطیناک الکوثر
گفتم همین ؟ گفت لیلةالمبیت را یاد آور
گفتم ایندر وصف علی است ؟
گفت علی است قران را ثیاور
گفتم پس کو آن یاور ؟ گفت در محراب خون شناور
گفتم به چه جرمی ؟
گفت چون رسول را بود همسنگر
گفتم پس دیگر اصحاب چه ؟ گفت عهد خویش انداختند پشت سر
گفتم آن دگر افراد چه ؟
گفت چون درختی بودند بی ثمر
گفتم میوه قلب رسول ؟ گفت حسن
گفتم هم حسین ؟
گفت جوانان بهشت را سرور
گفتم آنان چه ؟ گفت حسن گردید خون جگر
گفتم پس حسین چه ؟
گفت سر جدا بر روی نی سوی شام کرده سفر
گفتم چیست پیام؟
گفت بر قران و عترت بکن نیک نظر
گفتم ایا همین ؟ گفت در خانه اگر کس است یک حرف بس است
منبع : کتاب گفتم گفت از رجبعلی نعمت زاده
« بسم الله »
دلم یک پیاده روی اربعین میخواهد
دو نفره ..
من و اشک ..
من و عکست تو قاب چشام ..
من و پاهای برهنه ..
من و تاول پاهام..
من و خستگی چند روزه ..
من و سربند یا حسین ..
من و دل ..
من و .....
بسم الله
« بسم الله »
علی بن إبراهیم ، عن أبیه ، عن القاسم بن
محمد ، عن المنقری ، عن علی بن هاشم بن البرید ، عن أبیه قال : جاء رجل
إلى علی بن الحسین علیه السلام فسأله عن مسائل ، فأجاب ثم عاد لیسأل عن مثلها .
فقال علی بن الحسین علیه السلام : مکتوب فی الإنجیل لا تطلبوا علم ما لا تعلمون ولما تعملوا بما علمتم ، فإن العلم إذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه إلا کفرا ولم یزدد من الله إلا بعدا.
روزی مردى خدمت امام سجاد (که سلام خدا بر او باد ) آمده
و از امام چندسوال پرسیدو از آن حضرت پاسخ سوالهایش را گرفت.
و بعد ازخدمت امام مرخص شد، ولی چند قدمی بیش نرفته بود که
دوباره نزد امام بازگشت و سوال دیگرى را مطرح نمود، و گویا تصمیم داشت
همچنان به سوالات خود ادامه دهد.
امام سجاد(علیه السلام) براى آنکه به او
بفهماند، دانستن براى عمل کردن است، نه انباشتن، رو به او کرد و فرمود:
«در کتاب مقدس "انجیل" نوشته شده است : مادام که به آنچه می‌دانید، عمل نکرده‌اید، از آنچه نمى توانید نپرسید[ و به دنبال افزایش علم خود نباشید]، زیرا اگر به اندوخته‌هاى علمی، عمل نگردد، حاصلی جز کفر و ناسپاسی برای صاحبش نداشته و موجب دورى او، از خداوند مى‌گردد.
